มีคนไปตั้งกระทู้ถามในห้องศาสนา พันธุ์ทิพย์ว่า “พระพุทธรูปบูชาที่ขายตามร้านต่างๆ เชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหนคะ”
เนื้อหาของกระทู้ก็เป็น
ดังนี้
คนขายบอกว่า ผ่านพิธีพุทธาภิเษกหมดแล้วทุกองค์
คนที่ค้าขายกับพระ จะไม่โกหกใช่มั้ยคะ
อ่านกระทู้แล้ว
ก่อนที่จะวิพากษ์วิจารณ์กันต่อไป ก็ต้องมา “ตีความ”
กันก่อนว่า คนตั้งกระทู้ต้องการที่จะรู้อะไร
คำว่า
“พระพุทธรูปบูชา” นั้น ร้านค้าใช้คำว่า “พระบูชา” พจนานุกรมของอาจารย์เปลื้อง ณ นครให้ความหมายไว้ว่า
พระบูชา น.
พระพุทธรูปขนาดย่อมที่บูชากันตามบ้าน.
มีอีก
2 คำที่เกี่ยวข้อง พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานให้ความหมายไว้ ดังนี้
พระเครื่อง น. พระพุทธรูปองค์เล็กๆ
ที่นับถือว่าเป็นเครื่องคุ้มครองป้องกันอันตราย (ย่อมาจากคํา พระเครื่องราง)
พุทธาภิเษก น.
ชื่อพิธีในการปลุกเสกพระพุทธรูปหรือวัตถุมงคล
โดยมีพระเถระผู้เชี่ยวชาญในการทำสมาธิจำนวนหนึ่ง ซึ่งเรียกว่าคณะปรก
นั่งภาวนาส่งกระแสจิตเพ่งคุณพระรัตนตรัยเข้าไปสู่องค์พระหรือวัตถุมงคลนั้นๆ
ดังนั้น
คำถามของกระทู้นี้ น่าจะต้องการถามดังนี้
1- พระบูชาตามร้านนั้น
ศักดิ์สิทธิ์หรือไม่
2-
ผ่านพิธีพุทธาภิเษกแล้วทุกองค์หรือไม่
3-
แม่ค้าพ่อค้าที่ขายพระโกหกหรือไม่
กระทู้นี้
มีคนเข้าไปให้ความคิดเห็นน้อยมาก
ขอนำมาวิพากษ์วิจารณ์ 2 ความคิดเห็นดังนี้
ความคิดเห็นที่ 4
สมัยพุทธกาลพระพุทธเจ้าไม่ให้สร้างรูปเคารพ
ไม่มีปลุกเสกพระพุทธรูปอะไรทั้งนั้น ไม่มีในคำสอนสักคำ
พระพุทธถูกสร้างขึ้นครั้งแรกหลังพระพุทธเจ้านิพพาน
5-600 ปี สมัยพระเจ้ามิลินท์ (เนมันเดอร์ที่ 1) สร้างเพื่อระลึกถึงพระพุทธเจ้า
ถ้าเป็นพุทธแท้ ก็เช่ามาบูชาระลึกถึงพระพุทธพระธรรมก็พอมั้ง
เอาอิทธิปาฏิหาริย์คุ้มครองไปเอารูปปั้นฮินดูตุ๊กตาลูกเทพเข้าบ้านจะตรงกว่า
ความคิดเห็นแบบนี้
เป็นความคิดเห็นแบบสมองหมา ปัญญาควายของพวกห้องศาสนา พันธุ์ทิพย์โดยแท้
กล่าวคือ
ไม่ได้รู้เรื่อว “วรนุส” อะไรเลย
อยากแสดงความใคร่ทางจิตด้วยคีย์บอร์ด มันก็พิมพ์ออกมาแบบนั้น
มันหามาตรฐานทางความคิดอะไรไม่ได้เลย
พระพุทธรูป
พระเครื่อง พระบูชานั้น เจตนาทำขึ้นเพื่อระลึกถึงพระพุทธเจ้า
แต่คนอินเดียสมัยพุทธกาล เขาไม่ทำกัน
เขามีความเชื่อกันไปแบบหนึ่ง
ดังนั้น คนอินเดียยุคนั้น เขาทำเป็นรูปแบบอื่น
คนในยุคหลัง
ได้รับอิทธิพลมาจากการทำรูปเคารพของกรีกจริงๆ แต่มันเสียหายตรงไหน ถ้าคิดว่า “การเลียนแบบกรีก”
ไม่ดี ก็ฉิบหายวายป่วงกันทั้งโลก เพราะ
ระบอบประชาธิปไตย เราก็ไปเลียนแบบกรีกมาเหมือนกัน
แล้วไอ้คนนี้มันเสือกเชื่อไสยศาสตร์ก็มีความศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองได้ แต่ไม่เชื่อพระพุทธรูป
มันงี่เง่าสมบูรณ์แบบจริงๆ
ความคิดเห็นที่ 6
ถ้าอยากให้พระศักดิ์สิทธิ์
นำเป็นไปสวดมนต์ไหว้พระต่อเองที่บ้าน เดี๋ยวก็มีเทวดา มารักษาเอง
แต่ในฐานะที่มีญาติคนนึง
อยู่ในวงการพระเครื่อง ก็ต้องบอกว่า นั้นคือ พ่อค้า ขายวัตถุโบราณ หรือ
พุทธพาณิชย์
ไอ้นี่ก็สมองหมา
ปัญญาควายไปอีกแบบหนึ่ง คือ ไปเชื่อ “เทวดา” แต่ไม่เชื่อคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
แต่ความเห็นของคนนี้
ตอบคำถามข้อสามได้ คือคำถามที่ว่า..
3-
แม่ค้าพ่อค้าที่ขายพระโกหกหรือไม่
ถ้าผมตอบน่ะ พระแม่ง..ยังโกหกกันเป็นไฟ ไม่ต้องไปคำนึงถึงคนขายพระ
ต่อไป
เป็นการตอบคำถามข้อที่ 1 และข้อที่ 2 ไปพร้อมกันเลย
1- พระบูชาตามร้านนั้น
ศักดิ์สิทธิ์หรือไม่
2-
ผ่านพิธีพุทธาภิเษกแล้วทุกองค์หรือไม่
ตรงนี้ขออธิบายในทางวิชาธรรมกายก่อนว่า ความศักดิ์สิทธิ์ของวัตถุมงคลนั้น ขึ้นอยู่กับว่า
“มีจักรพรรดิอยู่ข้างในหรือไม่” ถ้าไม่มีจักรพรรดิ ก็ไม่ศักดิ์สิทธิ์
ในนั่งปรก
หรือปลุกเสกกันจนตายไปทั้งวง ทั้งคณะ ไม่ว่าจะเป็นพระดังขนาดไหน
มียศถาบรรดาศักดิ์ในระดับไหนก็ตาม ก็ไม่มีทางศักดิ์สิทธิ์
หลักฐานสนับสนุนของผมข้อที่หนึ่ง
คิดว่า
ท่านผู้อ่านคงได้ยินชื่อ หรือรู้จัก “คด”
กันมาบ้างแล้ว
พจนานุกรมให้ความหมายไว้ดังนี้
น.
วัตถุแข็งคล้ายหินที่มีในสัตว์หรือต้นไม้ นับถือกันว่า เป็นเครื่องราง.
ความหมายจากพจนานุกรมก็ยังไม่ตรงเผงนัก
เพราะ คดบางประเภทเช่น “คดเม็ดขนุน”
นั้น เกิดจากเม็ดขนุนกลายเป็นหิน
ไม่ใช่มีหินอยู่ในเม็ดขนุน
คดนั้นมีความศักดิ์สิทธิ์ในตัวเอง
ไม่ต้องปลุกเสก ไม่ต้องพุทธาภิเษก มีศัพท์เรียกว่า “ทนสิทธิ์” การที่คดมีความศักดิ์สิทธิ์ก็เพราะ มีจักรพรรดิอยู่ในนั้น
หลักฐานสนับสนุนของผมข้อที่สอง
ก็ดูด้วยวิชาธรรมกายเอาเลย
ก็จะเห็นกายของจักรพรรดิที่อยู่ในนั้นเลย
ต่อไปเป็นคำแนะนำ..
ถ้าอยากมีจักรพรรดิหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไว้คุ้มครองตัวเอง
1-
มาเช่าพระของมูลนิธิศึกษาการุณย์ รับรองศักดิ์สิทธิ์มากกว่าพระเครื่อง
พระบูชาที่ไหนๆ ในโลกนี้
2-
ปฏิบัติธรรม.. ใครก็ตามที่เริ่มปฏิบัติธรรม
จะมีจักรพรรดิมาอยู่กับท่านเอง
ตัวผมเองนั้น ขนาดผมเห็นก้อนกรวดใสๆ ผมเก็บมา
ยังมีจักรพรรดิในก้อนกรวดเลย..
บูชาได้ที่ไหนคะ
ตอบลบ